Ons Verhaal

In 1895 wilde een stel jongens, geheel volgens de tijdsgeest, een zangkoor stichten. Na lang wikken en wegen -en misschien wel bij gebrek aan genoeg goede stemmen- werd het geen zangkoor, maar een fanfare. Ze werd eind 1896 boven de doopvont gehouden en kreeg de naam De Eendracht. Tegenwoordig zijn we een dynamische vereniging die naast concerteren ook opleidingen aanbiedt en evenementen organiseert. In 2016 viert onze harmonie zijn 120 jarig bestaan. 

Historiek

En nu zijn we al meer dan honderd jaar verder. De laatste twintig jaren is er veel veranderd. De fanfare is officieel harmonie geworden en weer aangegroeid. Er zijn nieuwe instrumenten bijgekomen en -en dat is heel belangrijk- veel jonge mensen. Jongeren zijn opnieuw geïnteresseerd in het leren van muziek en het samen musiceren. Dat is te zien aan de jeugdige aanwezigheid binnen de huidige spelersgroep.

Allerlei nieuwe initiatieven hebben veel jeugd aangetrokken en ervoor gezorgd dat de muzikanten -jong én een beetje ouder- ook écht samen een groep vormen. Zo pinnen we ons al lang niet meer vast op één muziekgenre, maar durven we verschillende stijlen aan: klassieke muziek, rock, pop, filmmuziek en alles wat daartussen ligt. We maken uitstappen met de hele groep, gewoon om met vrienden bij elkaar te zijn.
Musiceren en 'besturen' in een harmonie is niet langer wat marsen spelen en verder wel zien. Het is vooruitkijken, plannen, vernieuwen, moderniseren maar toch trouw blijven aan tradities. En durven, durven een nieuwe uitdaging aan te gaan. De Eendracht, zijn groep vrienden-muzikanten en het vernieuwd, verjongd bestuur durft! Samengevat: meer dan een eeuw muziek, vriendschap en plezier met muzikanten tussen 8 en 88.
Doel van de fanfare was het steunen en opvrolijken van diverse dorpsgebeurtenissen. Ze trok uit bij de jaarlijkse processies, gaf serenades bij bruiloften en huwelijksjubilea en probeerde op die manier alles wat in het dorp gebeurde muzikaal te ondersteunen. De jaarlijkse festivals, een hoogtepunt in het muziekjaar, werden in die prille beginjaren op een weide georganiseerd. Nu gaan ze door in de Sint-Amanduszaal, lekker warm en droog, maar het blijven echte dorpsgebeurtenissen.

Een fanfare, eender welke vereniging eigenlijk, kent zo zijn hoogte- en dieptepunten. De moeilijkste periodes waren zeker de oorlogsjaren 14-18 en 40-45. De jaren zestig maakten echter veel goed. Er waren 96, jawel 96, leden in uniform en een twintigtal trommelaars mét tambour-maître. In de jaren tachtig zou dit grote en goed uitgebouwde trommelkorps talrijke eremedailles wegkapen op wedstrijden. Maar zoals binnen zovele muziekmaatschappijen, ging ook ons korps ter ziele.

Dirigenten   &  Voorzitters

Dirigenten bleken erg verknocht aan de fanfare van Kleine-Spouwen. Adolf Nivelle, later Julien Colson en nog later Dhr. Castermans namen het stokje ter hand. Daarop volgden enkele moeilijke jaren, met steeds wisselende dirigenten, tot Frans Derwael werd aangezocht de fanfare muzikaal te leiden. Daarna nam Cathy Penné over, onze eerste professioneel geschoolde dirigente. Na haar namen de Nederlanders Dian Drugmand en Jacques Dubois het dirigeerstokje over. Momenteel is Wilfried Theunissen onze dirigent.

We zetten ze even op een rijtje:
  •  Adolf Nivelle (eerste officiele dirigent - 193x)
  • Lambert Molenaers (paar jaar tijdens de zoektocht naar een nieuwe dirigent)
  • Van den Oostende (193x - ?)
  • Colson (19xx - na WO II)
  • Piet Castermans (1950 - 1977)
  • Luc Vergauwen (1977 - 1981)
  • Nico Cuypers (1981 - 1982)
  • Henriette Janssen (1982 - 1986)
  • Frans Derwael (1986 - 2001)
  • Josiane Steenaerts (2001 - 2003)
  • Cathy Penné (2003 - 2009)
  • Nico Neyens (tussenperiode)
  • Dian Drugmand (2009 - 2013)
  • Jacques Dubois (2013 - 2016)
  • Wilfried Theunissen

De harmonie heeft al een hele rij voorzitters zien passeren. Omdat ze vaak zo belangrijk waren voor de goede gang van zaken binnen de vereniging én omdat het vaak echte dorpsfiguren waren, sommen we ze toch even op. Cornelis Loyens was de eerste; hij werd opgevolgd door de medestichter van de fanfare: Nicolas Claesen. Jaak Vandersanden nam de fakkel over, weer opgevolgd door Frans Vangronsveld. Onder zijn bewind kwam er een uniform, een nieuwigheid binnen fanfares en harmonieën. Dat eerste uniform was koningsblauw met gouden koorden en emblemen. Het bleef onveranderd tot 1989. Tegenwoordig komen de kleuren van dit iconisch uniform terug in onze dassen, die geïntroduceerd werden tijdens ons 120-jarig jubileum in 2016. Lambert Vanhees werd de volgende voorzitter. Hij gaf de fakkel over aan Hubert Bosch, waarna Winand Vanhees, Jean-Marie Hubrechts en Ferdinand Merken volgden. Op dit moment is Jean-Marie Roosen voorzitter.